خجسته : (اوستايي) 1- مبارك، فرخنده؛ 2- (در موسيقي ايراني) گوشه‌اي در دستگاه نوا؛ 3- (در قديم) سعادتمند، كامروا، خوشبخت؛ 4- (در گياهي) هميشه بهار (گل).

خُتن : 1- (اعلام) شهر و واحهای در جنوب باختری منطقه خودگردان سین کیانگ اویغور، در غرب چین، که هم مشک و آهوی مشکین آن و هم زیبارویانش در ادب فارسی مشهور است؛ 2- (به مجاز) دختری که مثل زیبارویان خُتن میباشد؛ 3- (به مجاز) زیباروی.

خاور : (مخففِ خاوران) هم به معني مشرق و هم به معناي مغرب است.

خالِده : (عربي) (مؤنث خالد)، خالد. 1-

خزال : (عربی) با ناز راه رونده، کسی که با ناز راه می‌رود.